Mochila II

Vrij kort nadat ik mijn eerste mochila af had begon ik aan de Oilily Look-a-like mochila voor Fenna. Op de een of andere manier raakte ik maar niet verder dan halverwege de bodem. Ik kwam er maar niet lekker in. Dus uiteindelijk heb ik die uitgehaald en ben ik voor Fenna aan een andere tas begonnen. Het was de bedoeling om voor haar een kleine tas te haken, maar toen ze zelf opperde dat ik er ook een rugtasje van kon maken heb ik besloten de tas wat groter te maken. 

Het ging best vlot, ik nam het steeds mee naar mijn werk en haakte in de pauzes.

De tas is nu, een paar maanden later, nog steeds even (niet) vergevorderd. Niet omdat ik er geen zin meer in heb hoor, maar er kwam ‘even’ iets tussen 😉

Ik begon namelijk aan nóg een mochila, voor een vriendin waarmee ik afgelopen weekend een nachtje weg was. In haar favoriete kleur (paars) en een van mijn favoriete kleuren (mint) haakte ik een kleine mochila. Voor een grote had ik geen tijd 😁

De tas is ongeveer 15 cm in doorsnede en zal niet veel hoger zijn dan dat. 

Ik ben ruim op tijd begonnen en had dus meer dan genoeg tijd om het tasje te maken maar, omdat ik het zo leuk vond om het patroon te zien groeien, haakte ik lekker door. Soms wel een paar uur achter elkaar. 

Dat moet je dus niet doen… zeker niet met deze haaktechniek. 

Ik haakte mezelf een peesschedeïrritatietje 😂  Eentje waarvan mijn fysio/echtgenoot direct wist wat het was (dat dus), hoe het heette (syndroom van De Quervain) en wat ik er aan kon doen (rust en zo nodig een pijnstiller) 
 

Rust dus… gelukkig had ik genoeg tijd. Ik haakte een paar dagen niet, maar woof in de tussentijd de band voor de tas en een smal bandje dat ik wilde gebruiken voor het trekkoord. 

Daarna hield ik het bij maximaal twee toeren per dag en zo kreeg ik geen last meer. Uiteindelijk was de tas gewoon op tijd af, inclusief voering en nog wat extraatjes erbij: 

Afgelopen weekend heb ik de tas gegeven. Ze vond hem erg mooi 😊 

En nu weer verder met Fenna’s tas!