Mochila II

Vrij kort nadat ik mijn eerste mochila af had begon ik aan de Oilily Look-a-like mochila voor Fenna. Op de een of andere manier raakte ik maar niet verder dan halverwege de bodem. Ik kwam er maar niet lekker in. Dus uiteindelijk heb ik die uitgehaald en ben ik voor Fenna aan een andere tas begonnen. Het was de bedoeling om voor haar een kleine tas te haken, maar toen ze zelf opperde dat ik er ook een rugtasje van kon maken heb ik besloten de tas wat groter te maken. 

Het ging best vlot, ik nam het steeds mee naar mijn werk en haakte in de pauzes.

De tas is nu, een paar maanden later, nog steeds even (niet) vergevorderd. Niet omdat ik er geen zin meer in heb hoor, maar er kwam ‘even’ iets tussen 😉

Ik begon namelijk aan nóg een mochila, voor een vriendin waarmee ik afgelopen weekend een nachtje weg was. In haar favoriete kleur (paars) en een van mijn favoriete kleuren (mint) haakte ik een kleine mochila. Voor een grote had ik geen tijd 😁

De tas is ongeveer 15 cm in doorsnede en zal niet veel hoger zijn dan dat. 

Ik ben ruim op tijd begonnen en had dus meer dan genoeg tijd om het tasje te maken maar, omdat ik het zo leuk vond om het patroon te zien groeien, haakte ik lekker door. Soms wel een paar uur achter elkaar. 

Dat moet je dus niet doen… zeker niet met deze haaktechniek. 

Ik haakte mezelf een peesschedeïrritatietje 😂  Eentje waarvan mijn fysio/echtgenoot direct wist wat het was (dat dus), hoe het heette (syndroom van De Quervain) en wat ik er aan kon doen (rust en zo nodig een pijnstiller) 
 

Rust dus… gelukkig had ik genoeg tijd. Ik haakte een paar dagen niet, maar woof in de tussentijd de band voor de tas en een smal bandje dat ik wilde gebruiken voor het trekkoord. 

Daarna hield ik het bij maximaal twee toeren per dag en zo kreeg ik geen last meer. Uiteindelijk was de tas gewoon op tijd af, inclusief voering en nog wat extraatjes erbij: 

Afgelopen weekend heb ik de tas gegeven. Ze vond hem erg mooi 😊 

En nu weer verder met Fenna’s tas!

Mochila

Haken… Ik heb er een soort haat-liefde verhouding mee. 

Ik vind het leuk om te doen en bewonder op Pinterest de prachtigste creaties. Alleen… Ik heb er geen geduld voor. Ik ben nu twee keer aan de Crochet Along 2014 deken begonnen (Hier en hier) maar beide keren bleven de dekens liggen en heb ik uiteindelijk de wol doorverkocht. 

Ik hou van snel resultaat. Daarom heeft naaien mijn voorkeur 😉 Maar als je een vriendin hebt die je bijna dagelijks de mooiste foto’s stuurt van wat zij allemaal maakt dan begint het soms toch weer te kriebelen. 

Dus na wat snelle projectjes…  

 Smalle versie van de Katniss cowl en zelfbedachte muts.   
En een Chunky cowl (deze was écht snel klaar!), ben ik nu toch maar weer aan een groter project begonnen.

Aanleiding daarvoor was een paar espadrilles dat ik vast kocht voor de zomer: 

   
Die deden me namelijk denken aan de prachtige gehaakte mochila-tassen van de Wayuu indianen in het noorden van Colombia en Venezuela (nee, ik ben er nooit zelf geweest). Ken je die tassen?  

    
 Foto’s van verschillende websites geleend. 

Ze zijn gehaakt met een speciale techniek: tapestry. Hierbij neem je door je hele haakwerk alle kleuren draden mee en daar haak je dan omheen. Dat geeft een heel stevig eindresultaat én je hoeft geen draadjes weg te werken aan het eind (yay!). Ook vriendin Arianne maakte er al een paar: Deze, en deze, of deze en ik begon in de zomervakantie zelf ook aan de bodem van mijn eerste tas maar ik had niet de goede maat haaknaald bij me dus het werd een soort slappe pannenlap en dat project heb ik weer uitgehaald. 

Nu dus weer een nieuwe poging. So far so good!  

 Nog niet zo netjes hoor. Het is moeilijk om gelijkmatig te haken en te zorgen dat je de meeloopdraden niet ziet. Maar voor een eerste keer ben ik best tevreden! Ik heb het patroon voor de bodem zelf bedacht en dat voor de zijkant is een bestaand patroon wat ik heb aangepast. Dat gaat heel makkelijk met Easybeads patterns, een gratis programma waar je dit soort ontwerpjes mee kunt maken. 

De bodem is klaar en de eerste toer van de zijkant zit er ook aan. Ik haak deze met naald 2, terwijl mijn laatste kol met naald 15 is gehaakt!! 

Zoals Arianne me zei: “in de lijst van snelle projecten staat een Mochila zo’n beetje op nummer 100” maar ik merk dat het toch wel verslavend is om te zien hoe het patroon zich opbouwt. 

Ik heb goede hoop dat deze ooit af komt. Hopelijk op tijd voor de zomer… Wish me luck!

Jongensnaaisels (KCW #1)

Ik krijg wel eens de vraag of ik ook veel voor de jongens naai.

Euh.. Nou eh… Nee dus.

Fenna’s kast hangt vol met zelfgemaakte jurken en rokjes maar Rens en Cas schieten er vaak bij in. Stom, want naaien voor jongens is óók heel leuk!!

Zo maakte ik afgelopen week 3 t-shirts. Dezelfde t-shirts nog wel 🙂

Twee waren een cadeau en eentje was voor mijn grote jongen. Nog geen vier jaar en maat 116…
Het shirt zit hem als gegoten dus ik maak er de komende tijd waarschijnlijk nog wel een paar.

Hier gaat hij een middagje wennen op de kleuterschool waar hij na de zomervakantie begint ❤️
Tricot met planeten: BBMS.nl
Zwarte tricot uit mijn voorraad.
Patroon: Ottobre 3/2013

Ik maakte ook nog een rugtasje voor een van de jongens voor wie de andere shirtjes waren en had bedacht dat het leuk zou zijn om daar een los ritsvakje aan te maken. Dus maakte ik een ritstasje, heel netjes. Keerde het met de goede kant naar buiten en zag…

Argh…

Ik heb er eerst heel hard om gelachen en toen besloten het zo te laten. Ik heb de naam op het tasje geflockt om de op-zijn-kop auto’s te camoufleren en op het rode deel een mooie oranje auto. Daar zijn alleen geen foto’s van, vergeten…

    

Stof: Vintage Ferdinand van Soft Cactus
Eigen patroon en koord van Action

En laten deze jongensnaaisels nou ook nog eens heel goed passen bij het thema van Kids Clothes Week die deze week is: Travelling…

Iets met meer geluk dan wijsheid 😉

Bedankt lieve juf!

Fenna gaat naar groep 3. GROEP DRIE!!! Dan is ze dus kleuter af. Gaat leren lezen, schrijven, rekenen en nog veel meer. Voor je het weet wil ze een brommer. En verkering… *hartverzakking krijgt*
Maar voor het zover is, neemt ze eerst afscheid van haar ‘Juffie’. Samen met de andere oudste kleuterjes. Er zijn maar 9 oudsten in haar klas en daarvan gaan er 8 naar groep 3.

Elk jaar wordt er een klassenfeestje georganiseerd waar de juf dan een afscheids- en bedankcadeautje krijgt. Ik wilde wel iets voor de juf maken, maar het moest natuurlijk ook een beetje van de kinderen zijn.
Dus lieten we ze op vrijdag, bij de vrijdagjuf, allemaal met textielstift een tekening maken op een lapje stof en vervolgens naaide ik daar een tas van.

Omdat ik er niet bij had gezegd dat ze niet te dicht bij de rand moesten tekenen heb ik het plan een beetje bijgesteld. De lapjes aan elkaar zetten als patchwork ging niet omdat dan een deel van de namen en tekeningen zou wegvallen. Dus streek ik de lapjes met vliesofix op de stof en zigzagde ze daarna nog vast.

Ik had deze stof, een pakket theedoeken van Zeeman, vorig jaar al gekocht nadat ik een foto zag van iemand die er een tas van had gemaakt. De tas die ik er van wilde maken is er nooit gekomen, dus nu heeft het toch een goede bestemming gekregen. En de juf blijkt helemaal gek te zijn van ruitjes dus het was een goede gok!

Zelf was ik trouwens gevallen voor de flamingo’s die ik aan de binnenkant heb gebruikt. De tas is omkeerbaar dus als de juf de tekeningen van die vervelende kindertjes even niet wil zien draait ze hem gewoon lekker binnenstebuiten ;-P

De vrijdagjuf kreeg een pakje papieren zakdoekjes in een leuk hoesje. Voor de afscheidstranen 😉

En omdat Juffie vlak na het feestje jarig was kreeg zij er ook een, voor in de tas…

En omdat sommige dingen zich het beste in bulk laten produceren, kregen mijn twee mede klassenmoeders er ook een…

Bedankt lieve juf Chris en Marjolein! Ik ga heeeeel hard hopen dat Rens volgend jaar bij jullie in de klas zit!

Moederdag ❤️

Mijn moeder zei altijd dat ze op moederdag het liefst zelfgemaakte cadeaus kreeg. Hoewel we al jaren niet meer echt aan moederdag doen probeer ik de laatste jaren toch weer een zelfgemaakt cadeautje voor mijn moeder, en die van Roy, te maken.

Fenna en ik maakten deze keer voor beide oma’s een tas. 

Met textielstiften kleurden we stof van Ikea in… 

     En vervolgens naaide ik daar tassen van… 

       De tassen zijn omkeerbaar dus je kunt zelf kiezen welke kant je binnen of buiten wilt. De stof aan andere kant is ook van Ikea. 

     En zelf werd ik natuurlijk ook niet vergeten ❤️ 

   Mijn moeder had gelijk hoor. Zelfgemaakte cadeaus zijn echt de leukste!

Lekker stel 😍